Verslag Texel Big Day Home Edition 2020 Team Flierefluiters – Paul Hoeksema en Christophe Reijman
PROLOOG:
Mijn team Bearded Tits van het afgelopen jaar was helaas niet beschikbaar voor de Texel Big Day, want iedereen had helaas andere plannen, behalve ik. Ik moest gewoon weer naar Texel om mee te doen met de beste wedstrijd die er bestaat: de Texel Big Day! Ik had gelukkig al gauw een paar nieuwe teamleden op het oog, want Paul Hoeksema (de vader van één van mijn zoon zijn klasgenoten) was een leuke vent en had oog voor vogels kijken, en mijn zwager David van Maanen -die eigenlijk vissen veel leuker vindt dan vogels/en- was wel toe aan een nieuwe uitdaging. Bovendien zijn deze beide heren competitief! Dus dat was eveneens een goede reden voor mij om hun uit te nodigen mee te doen in dit leuke gelegenheidsteam.
Ik had daarmee wel een keuze gemaakt. De uitdaging om de meeste soorten te vinden, die was natuurlijk fantastisch, maar daarvoor moet je team goed op elkaar ingespeeld zijn en iedereen moet elkaar aan kunnen vullen qua vogelkennis en elkaar scherp houden als het bij één teamlid even niet lukt. Dat zou dus heel moeilijk gaan worden. Gelukkig was het doel voor dit jaar de zomertortel.
En laat dat nou net dé vogel zijn waar ik mijn hart de afgelopen jaren aan verloren heb. Tijdens de tweede Texel Big Day heb ik deze waanzinnige duif voor het eerst gezien in Nederland (kan je nagaan hoe weinig het er nog maar zijn) en ik was helemaal verkocht. Ik heb me verdiept in de jachtverhalen die gaande zijn in de middellandse zee en hoe Vogelbescherming Nederland in samenwerking met BirdLife International moeite doet om de illegale jacht op deze vogels te stoppen. Heel moeizaam gaat dat.
Ik wilde daar dus een stevig steentje aan bijdragen. En hoe kan dat beter dan iets doen waar je goed in bent combineren met iets waar je niet goed in bent: Vogels kijken/Fotograferen/Tekenen en Commercieel zijn
Ik bedacht de volgende formule: Ik ga voor het hoogste sponsorbedrag door prenten te maken naar aanleiding van foto’s die ik zelf gemaakt heb, en die verkoop ik in gelimiteerde oplage voor 100 euro per prent, waarvan 50 euro naar het goede doel gaat: de Zomertortel. Zo kan ik mensen blij maken met iets moois, en kan ik zelf eveneens mijn goede doel op een substantiële manier ondersteunen.
Dit gezegd hebbende begon ik aan een serie van tien prenten, waarvan de eerste een Bosuil is. In de weken daarna volgden de Grutto, de Ekster, een Lepelaar, een Torenvalk, de Kievit, de Bergeend, de Steenuil, de Kluut en als laatste de Zomertortel zelf. Ik ging hiermee dus voor de sponsoringsprijs. Maar daarover later meer.
Wat een spannend weekend met een pijlsnelle fietstocht over het schitterende vogeleiland Texel had moeten worden, werd het dit jaar niet. Door de Corona-crisis werd het Wadden Vogelfestival afgelast en de Texel Big Day stond op losse schroeven. Wat zou de kunstgreep worden van de organisatie, waardoor we toch nog iets konden gaan betekenen op de dag van de Texel Big Day? Gelukkig kwam het verlossende woord over de Texel Big Day: Home Edition, waarin iedereen -in teams van maximaal twee- werd uitgenodigd in zijn eigen huis of nabije omgeving te gaan vogelen, zodat we een interregionale “vogelbeleving” konden ervaren. Er waren dan ook drie prijzen te verdienen. Degene die op de dag de meeste soorten had gevonden, degene die op de dag de meeste zomertortels had gevonden, en degene die het meeste geld had ingezameld. Dat was te doen! Ik had kort overleg met Paul en David en het kwam er op neer dat Paul en ik toch op de fiets zouden springen (immers, we wonen beide in Haarlem) en dat David (die in Arnhem zit) ons als externe scout op de hoogte zou brengen van de belangrijkste waarnemingen in Haarlem en omgeving.
Ondertussen ging de verkoop van de prenten gestaag door. Ik verkocht prenten van de Bosuil, van de Grutto, van de Ekster, van de Lepelaar, de Torenvalk en de Steenuil. Ik had er nog best wat over, dus hoopte op een paar mooie promostunts. Ik had inmiddels ook mijn eigen site ingericht, zodat ik zelf bereikbaar kon zijn voor de prenten. Dat kan dus nu ook via www.vogelskijkenisleuk.nl
ZO GEZEGD, ZO GEDAAN
Paul en ik hebben in aanloop naar de Texel Big Day twee keer samen gevogeld (één keer verschrikkelijk slecht weer, de andere keer op zoek naar de Hop in de Amsterdamse Waterleidingduinen die we ook nog vonden!) en daaruit bleek wel dat Paul uit het juiste hout gesneden was om de dag redelijk mee te komen. Dus donderdag en vrijdag gingen de zenuwen werken, hebben we wat eten en drinken gehaald om de dag goed door te komen en ging ik nog even de laatste lastige (uilen-)soorten scouten voor de optimale nachtvoorbereiding.
Toen vrijdagochtend aanbrak stond ik met zonsopgang op, ging ik vroeg vogelen voor een laatste scoutrondje en kwam ik nogal wat gave soortjes tegen die we op de zaterdag hard nodig zouden hebben (orpheus- en spotvogel, ringmus, veldleeuwerik, bruine kiekendief om maar wat te noemen). Na een bliksembezoek aan mijn andere zwager en de kindertjes bij schoonmoeder afgeleverd te hebben dook ik die middag even in bed voor wat nodige uurtjes slaap. Vrouwlief was inmiddels ook elders, dus ik kon in alle rust nog even de route doornemen. Eerst naar de uilen, dan houtsnip, dan ochtendzang in het bos en zeetrek. En dan de duinen in op zoek naar alles wat we nog missen.. Nou ja, ook maar even kijken wat er op ons af komt.
Om half 12 vertrok ik van huis naar de grote markt in Haarlem, om daar mijn fietsmaatje te treffen. Op de markt aangekomen startte de Zoom-meeting van Marc Plomp al bijna, met Jan van de Venis die het officiële gedeelte van de Texel Big Day: Home Edition voor zijn rekening nam. Toen kon de pret beginnen!
SOORTEN EN SCOREN
We hadden op de Grote Markt meteen beet met de Kleine Mantelmeeuw, waarvan drie exemplaren op de Grote Sint Bavokerk zaten. Prachtig. Toen gauw door naar het Kenaupark of er nog Bosuilen zaten. Die zaten er niet, maar er waren wel enorm veel jongeren na twaalven in het park aanwezig.. Wilde eenden zaten er dan weer wel. Toen gauw door richting de Ruïne van Brederode, Bloemendaal door en Santpoort in. Een roepende Canadese gans skipten we, want die is van de CDNA-lijst gehaald. Toen werd het een zingende Nachtegaal die zijn naam eer aandeed. Prachtig, in die verstilde dorpssetting.
Bij de Ruïne aangekomen was het niet een Kerkuil die riep, maar een Waterhoen. Gelukkig waren de jongen van de Kerkuil wel thuis, dus die hoorden we gelukkig wel. Even later riepen er zowel een mannetje als een vrouwtje Bosuil, dus qua nachtsoorten zaten we meteen al wel goed! Nog één kreet van de Kerkuil later en we waren zeker van onszelf. Dit was hem ècht. Toen gingen we iets verder, op weg naar de Westhoffplas in Spaarnwoude, waar we de Ransuil moesten vinden. Onderweg kwamen we Grauwe Ganzen tegen die luid roepend overvlogen, en kon ik Paul het verschil uitleggen tussen een zingende Sprinkhaanzanger, Rietzanger en een zingende Snor. Dat was ’s nachts wel een leuke verrassing!
Daarnaast hoorden we Krakeend, Blauwborst en zagen we bij de Westhoffplas in het maanlicht de Kluten, de Lepelaar, Bergeend, een Koekoek (even voor twee uur?) en hoorden we Tureluur, Scholekster, Meerkoet en net op het moment dat we dachten verder te gaan liepen we terug naar de fiets, en zie ik een donkere schim overvliegen. Met net genoeg maanlicht en straatverlichting was het snel bekeken: een Ransuil!
Toen reden we terug richting Santpoort naar ingang Bleek en Berg, waar we Houtsnip moesten scoren. Onderweg hoorden we nog een Witgat overvliegen, altijd welkom! Toen rond een uur of vier, half vijf het ochtendgloren zich aandiende hadden we nog geen Houtsnip en vreesde ik dat we te laat waren. We waren van de fiets afgestapt en hoorden, naast het oorverdovende gezang van de Nachtegalen en het niet afnemende geroep van de Bosuilen, geen enkele andere vogel. Toch maar even waarneming erbij gepakt en iets noordelijker waren de houtsnippen wel gemeld. Dus, wij op de fiets, op naar Duin en Kruidberg. Onderweg kwamen we een vroege Gekraagde Roodstaart en een vroege Heggenmus tegen.
Toen we op een picknickveld stopten hoorden we het getsip van een Houtsnip, naast -weer- een Bosuil, en deelden we een ijskoffie en een korte ontbijtsnack. Later hoorden we hem ook nog lekker knorren! Ook werden de eerste Roodborstjes, Merel en Winterkoning gehoord. Vervolgens flapte er een Buizerd door het bos, dus die was ook binnen. Daarna kwamen, van Santpoort naar IJmuiden de Pimpelmees, de Boomkruiper, de Fitis, Vink, Zwartkop, Zanglijster, Koolmees, Zwarte Kraai, Zilvermeeuw, Kauw, Tjiftjaf, Turkse Tortel, Ekster, Grasmus en Houtduif. En toen waren we aangekomen bij het Kennemermeer, waar Kneu, Cetti’s Zanger zich goed lieten horen, alsmede een volgende Blauwborst zich liet zien, en Blauwe Reiger en Gierzwaluw overvlogen. We liepen even over de duinenrij het strand op, om te kijken of er sprake was van zeetrek, maar verder dan een eerste clubje Bonte Strandlopers kwamen we niet. Op het strand waren Stormmeeuwen, Aalscholvers, Drieteenstrandlopers en een Bontbekplevier te zien. Toen kwamen er in de regio-app meldingen binnen van Reuzenstern en Zomertortel naar noord. We liepen weer even naar het meer toe, maar helaas konden we deze soorten niet oppikken.
Er vloog een kievit achter ons langs en we liepen weer even terug naar het strand. Paul ontdekte een Tapuit op nog geen 5 meter van ons vandaan. Ook vlogen er nog Putters over en een Gele Kwikstaart. Daarna kwamen er nog Grote Sterns overvliegen en zagen we Futen in zee en een groep Grote Mantelmeeuwen.
Weer terug bij het Kennemermeer mocht de Cetti’s zanger voor ons nog niet meetellen, want Paul had hem nog niet goed gehoord. Dus wij op zoek naar de zanger. Ondertussen hadden we wel de Boerenzwaluw en de Kleine Karekiet. En toen ineens..!! Het explosieve gezang van de Cetti’s op nog geen tien meter afstand. Binnen! Een Gaai deed ook nog een duit in het zakje en toen er nog twee Brandganzen overvlogen was ik helemaal blij. Nu nog Baardmannetjes en een Goudvink.. maar helaas. Deze twee soorten bleven ons bij het Kennemermeer bespaard :S
Aan de andere kant van het meer scoorden we eenvoudig Braamsluiper en Tuinfluiter, en op weg naar de Zuidpier kwam het getjilp van de Huismus ons al tegemoet. Ook Groenling en Roodborsttapuit waren hier kalmpjes aanwezig. Bij de Zuidpier aangekomen klonk in de duinenrij bij het groene strand een Graspieper, en zagen we een groep Steenlopers tussen de rotsen. En er vloog een ENORM spannende witte ekster rond! Daar had Harvey van Diek van gesmuld!
Op de pier was het helaas een saaie boel. Geen enkele zeetrek, wat Visdieven, Kokmeeuwen, een groepje Oeverlopers, met moeite één Noordse Stern, een flinke groep Knobbelzwanen op de terugweg, en dat was het dan. Geen paarse strandloper, geen zee-eenden, niks. Zo’n tien soorten door onze neus geboord. Jammer, maar helaas.
Al terugfietsend vonden we op de parkeerplaats van de Zuidpier nog wel een Sperwer en door Duin en Kruidberg rijdend kregen we Grote Bonte Specht en Boompieper op onze lijst. Een klein ommetje langs het Cremermeer zorgde voor Kleine Plevier, Kuifeend en twee overvliegende Grote Zilverreigers, een welkome aanvulling, want die had ik niet voorbereid en waren de afgelopen dagen niet gemeld. Torenvalk zagen we onderweg naar het Vogelmeer en bij het meer aangekomen zagen we IJseend (die er al enorm lang zat), Dodaars, Geoorde Fuut, Tafeleend. Geen Zomertaling, geen Wielewaal (die er een half uur daarvoor wel gemeld was), ook geen Bijeneter, die blijkbaar over de nabij gelegen telpost Parnassia gevlogen waren..
Wel hadden we op weg naar het strand nog een Paapje, altijd een lastige doortrekker in onze regio.
Bij Parnassia Noord gingen we nogmaals aan zee zitten voor een fragment zeetrek, maar het zat ons echt niet mee. Er was geen enkele nieuwe soort te zien en we gingen maar op zoek naar de zekerheidjes.. Wéér naar Spaarndam, voor de IJsvogel. Die hadden we heel gauw binnen. Toen de Huiszwaluw en Staartmees binnen, en zoeken naar de Orpheusspotvogel. Die hadden we gauw binnen (handig als je de plek weet) en Spotvogel en Holenduif hadden we daarna ook snel gevonden. Daarna weer gauw naar de Westhoffplas want de vermoeidheid sloeg toe, en ik wilde ook dat Paul het nog steeds leuk had! Nieuwe soorten dus, en Slobeend, Ringmus, en de door Paul ontdekte Veldleeuwerik werkten gelukkig goed mee. Toen nog op zoek naar de Roerdomp in de Groote IJpolder (nog nèt onze regio) en dan zouden we even overleggen wat we gingen doen. Onderweg kwamen we een Bruine Kiek tegen op een paaltje en tien minuten later hoorden we de hoempende Roerdomp in een klein plasdrasje naast een groot recreatiebos. Daar zaten ook wat Oeverzwaluwen en Groenpootruiters, en een reislustige Purperreiger voegde zich bij het aanwezige reigervolk in het gebied. Dat was een nieuwe regiosoort voor me! Hoera!
Paul besloot sportief (nu pas) hier er een eind aan te breien want hij was toch wel wat vermoeid (en we moesten nog terug naar Haarlem) en ik besloot dat ik, na een korte sanitaire stop thuis, nog even door zou gaan. Onderweg naar huis pikten we nog wel even de Slechtvalk op de toren in de Waarderpolder mee, want die was gelukkig thuis.
Na Paul gedag te hebben gezegd reed ik naar huis voor de stop en ging ik gauw weer door naar mijn volgende target: Krooneend! Die zat er dus óók al niet. Ik werd er moedeloos van. Wel een Rietgors. Nou ja, ook meegenomen. De Grote Karekiet in Hoofddorp was deze dag nog niet gemeld, dus ik besloot die niet te proberen. Wel de zekere Casarca’s in Vogelenzang en die lieten zich prima zien. Patrijzen heb ik helaas niet gevonden in het ernaast gelegen bollenveld, dus ik moest toch nog op zoek naar een paar moeilijke soorten. In Panneland zou er nog een Krooneend, Zomertaling, Grauwe Vliegenvanger, Groene Specht, Fluiter en Boomvalk zitten. Dat zouden dan mijn afsluiters worden. De wandeltocht was lang en zwaar, en vooral vruchteloos. Geen Fluiter. Geen Grauwe Vlieg. Een laaghangende, verhittende zon. Een half uur wandelen in de warmte naast de uitnodigend ogende helder-waterbekkens van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Moet. Nog. Lopen.
De Krooneend liet het weer afweten, en er vloog niets interessants over. De Boomleeuweriken lagen loom op de grond. Ze vlogen niet eens op toen ik langsliep. Zo’n lamlendig sfeertje moet je je voorstellen. Voor de Zomertaling moest ik nog eens twintig minuten lopen, en het liep al tegen zeven uur. Ik was er even helemaal klaar mee. Ik ging maar terug naar de ingang. En toen..! Vloog er ineens een snelle Boomvalk langs, en was ik weer een beetje wakker. Op de terugweg zag ik nog één van de schootvosjes van het gebied en maakte ik de mooiste vossenfoto tot nu toe, en een Kleine Parelmoervlinder was ook een prachtige (niet-vogel) soort die ik kon noteren (toch een beetje BioBlitzen, Klaas en Vincent!). Verder op het pad, dichter bij de ingang hoorde ik ineens het valse gefluit van een Grauwe Vliegenvanger (zou het dan toch?) en ook de Fluiter liet zijn steentje nog even over het water vallen. Als laatste soort dacht ik dat een Ooievaar ook niet zou misstaan, dus die liep ik bij Bennebroek ook nog even binnen. Daarna nog even poging twee voor de Krooneend (want die moet toch lukken?), maar het mocht niet baten. Met een uiteindelijke score van 112 beëindigde ik de dag.
Ondanks alles was het een heel gave dag zoals ik die nog niet eerder heb meegemaakt. Wordt wellicht dus ook in onze eigen regio vervolgd!
SCOREN (DEEL 2)
Op de dag zelf had ik de score van de deelnemende teams gehoord, en kwam ik er eveneens achter dat we dicht bij ons doel van 1250 euro zaten inmiddels. Met een laatste donatie van vrouwlief is dit doel dan ook bereikt! Tijdens de prijsuitreiking werd duidelijk wie de meeste vogelsoorten hadden gezien. Martijn Verdoes, Eddy Nieuwstraten en Ruud van Beusekom haalden de 135 soorten en daarmee de eerste prijs voor het meeste aantal soorten. Evert Florijn zag vier Zomertortels en haalde daarmee de eerste prijs voor de meeste individuen. Maar het hoogste bedrag dat was opgehaald door één team was eigenlijk geen verrassing: onze 1250 euro. Daarmee werd mijn team de MVP, degenen die het meeste hebben bijgedragen aan het goede doel van 2020: de Zomertortel. Ik wil hierbij nog de gelegenheid nemen om iedereen te bedanken die mij en mijn team op wat voor manier dan ook heeft ondersteund en zie jullie graag wederom terug voor een eerste lustrumversie van de Texel Big Day 2021!
Hartelijke groet,
Namens Team Flierefluiters,
Christophe Reijman
